🎯 Wniosek O Spisanie Należności Przedawnionych
SCHEMAT. Umorzenie części należności i dokonanie odpisu aktualizującego należności Objaśnienia do schematu: 1. Wystawiono fakturę za usługę 20 000 zł – Wn 221, Ma 720. 2. Naliczono odsetki za zwłokę 1000 zł – Wn 221, Ma 750. 3. Odpis aktualizujący należności: a) należność główna 10 000 zł – Wn 761, Ma 290,
Do umorzenia należności dochodzi gdy wierzyciel wyda oświadczenie o zwolnieniu z długu. Dokonanie umorzenia podlega ewidencji w księgach rachunkowych. Umorzone należności najczęściej odpisuje się w ciężar pozostałych kosztów operacyjnych lub kosztów finansowych. Jeśli umorzone należności zostały wcześniej objęte odpisem aktualizującym wartość należności, to odpisu
Należności wycenia się nie rzadziej niż na dzień bilansowy w kwocie wymaganej zapłaty, z zachowaniem zasady ostrożności (art. 28 ust. 1 pkt 7 ustawy o rachunkowości). Nierozliczone na dzień bilansowy należności wyrażone w walucie obcej wycenia się po obowiązującym w tym dniu średnim kursie ustalonym dla danej waluty przez NBP
Generalny termin przedawnienia odsetek w 2022 roku wynosi 6 lat. W przypadku świadczeń okresowych, czyli takich gdzie dłużnik zobowiązany jest do zapłaty w określonych odstępach czasu, termin przedawnienia odsetek wynosi 3 lata. Ten sam termin trzech lat obowiązuje w przypadku roszczeń związanych z prowadzeniem działalności
Podniesienie zarzutu przedawnienia (sprzeciw) skutecznie uwolni Cię od konieczności wypełnienia nakazu sądu. Sąd po otrzymaniu Twojego sprzeciwu, w którym podniesiesz zarzut przedawnienia po prostu oddali roszczenie wierzyciela. Czyli nakaz stanie się nieważny i wierzyciel nie będzie mógł udać się z nim do komornika.
Dłużnik może złożyć wniosek o umorzenie postępowania egzekucyjnego w momencie, kiedy występują przeszkody prawne, uniemożliwiające dalsze prowadzenie postępowania, do których powstania dochodzi w sytuacjach takich jak: Wierzyciel bądź dłużnik nie posiadają uprawnień do występowania jako jedna ze stron w danym postępowaniu
4) ponad 7.500 złotych – 300 złotych. Opłatę od pozwu uiszczasz na rachunek bankowy sądu. Numer kontabankowego znajdziesz każdorazowo na stronie Twojego sądu. W pozwie wypełniasz odpowiednie rubryki, opisujesz wysokość dochodzonej należności, wskazujesz czy żądasz odsetek, załączasz również dowody.
Odsetki ustawowe mają charakter akcesoryjny wobec świadczenia głównego. To oznacza, że nie mogą przedawnić się później, niż świadczenie główne. Zgodnie z art. 118 Kodeksu cywilnego odsetki jako świadczenia okresowe przedawniają się z upływem 3 lat. W artykule 359 § 1 Kodeksu cywilnego ustawodawca określił również odsetki
Wzory druków i umów. Baza Pytań Czytelników. Gofin podpowiada. Umorzenie należności z tytułu dochodów budżetowych. Źródło: Zeszyty Metodyczne Rachunkowości nr 7 (391) z dnia 01.04.2015. Dział: Ewidencja księgowa.
W przypadku należności umorzonych, przedawnionych, bądź nieściągalnych odpisy aktualizujące zostaną zmniejszone o ich wartość. Gdyby jednak od tych należności nie dokonano odpisów aktualizujących wartość lub dokonano ich w niepełnej wysokości - zostaną zaliczone odpowiednio do pozostałych kosztów operacyjnych lub kosztów
31 gru 1999. Dochodzenie należności w trybie egzekucji administracyjnej jest możliwe, jeżeli wynikają one z decyzji, postanowień lub orzeczeń bądź - w przypadku organów administracji publicznej - bezpośrednio z przepisów prawa. Tylko niektóre jednostki samorządu terytorialnego mogą samodzielnie prowadzić egzekucję.
Przedawnienie należności z tytułu umowy o pracę: 3 lata: Przedawnienie abonamentu RTV: 5 lat: Przedawnienie składek w ZUS: przed 2012 rokiem 10 lat, po 2012r. 5 lat: Przedawnienie podatków: wynikających z przepisów prawa – 5 lat, doręczonych do rąk własnych – 3 lata: Przedawnienie należności z tytułu umowy sprzedaży: 2 lata
uGJOaY. Spółka ma na kilku kontach rozrachunkowych nierozliczone drobne salda figurujące w księgach już od kilku lat. Kontrahenci nie odpowiadają na wysyłane potwierdzenia. Czy spółka może zlikwidować te salda? Jeśli tak, to jak to zrobić i czy należy to jakoś udokumentować? Polecamy: Ustawa o rachunkowości z komentarzem do zmian (książka) Autorzy: prof. dr hab. Irena Olchowicz, dr Agnieszka Tłaczała, dr Wanda Wojas, Ewa Sobińska, Katarzyna Kędziora, Justyna Beata Zakrzewska, dr Gyöngyvér Takáts RADA Nierozliczone zobowiązania spółka może odpisać w pozostałe przychody operacyjne, pod warunkiem że przestały być one wymagalne, np. przedawniły się. Natomiast w przypadku należności wątpliwych spółka powinna utworzyć odpis aktualizujący i utrzymywać go do czasu wyjaśnienia spornych kwestii. Jeżeli okaże się, że nie ma żadnych szans na ściągnięcie należności, odpis należy rozwiązać. UZASADNIENIE Aktywa i pasywa należy wyceniać nie rzadziej niż na dzień bilansowy w taki sposób, że należności i udzielone pożyczki ujmowane są w kwocie wymaganej zapłaty, z zachowaniem ostrożności, natomiast zobowiązania - w kwocie wymagającej zapłaty. Natomiast zobowiązania finansowe, których uregulowanie zgodnie z umową następuje w drodze wydania aktywów finansowych innych niż środki pieniężne lub wymiany na instrumenty finansowe, należy wyceniać według wartości godziwej. Artykuł 35b ustawy o rachunkowości określa, że aktualizację wartości należności trzeba przeprowadzić z uwzględnieniem stopnia prawdopodobieństwa ich zapłaty. W ten sposób powstaje odpis aktualizujący. Jest on utrzymywany do czasu wyjaśnienia sporu bądź do czasu przedawnienia roszczeń. Ustawa o rachunkowości nie określa terminów przedawnienia roszczeń ze stosunków cywilnoprawnych. Terminy te określone zostały w art. 117-125 Kodeksu cywilnego. Zgodnie z nimi należności należy uważać za przedawnione, jeżeli wierzyciel utracił prawo ich dochodzenia w drodze powództwa cywilnego ze względu na upływ terminu określonego Kodeksem cywilnym. Jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej, należność przedawnia się po upływie 10 lat, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz związane z prowadzeniem działalności gospodarczej - z upływem trzech lat. Z przedstawionych uregulowań wynika, że w przypadku zobowiązań spółka może odpisać salda po upływie trzech lat, jeżeli nie nastąpiły żadne z przypadków przerywających bieg przedawnienia. Zobowiązania zostają spisane w pozostałe przychody operacyjne, które dla celów podatkowych są przychodem do opodatkowania, jeżeli wcześniej koszt został uznany za koszt uzyskania przychodu. Jeśli natomiast chodzi o należności, to spółka, zanim zdecyduje się na ich odpisanie, powinna uprzednio dokonać odpisów aktualizujących ze względu na prawdopodobieństwo ich zapłaty. Oczywiście nie jest to obowiązkowe, ale wycena należności na dzień bilansowy obliguje spółkę do ujmowania w sprawozdaniu finansowym kwot możliwych do uzyskania. Należy również pamiętać, że odpisane należności nie stanowią kosztu uzyskania przychodu w myśl ustaw o podatku dochodowym. Aby uznać odpisane wierzytelności za koszt uzyskania przychodu, należy ich nieściągalność udokumentować zgodnie z art. 16 ust. 2 i 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W momencie tworzenia odpisu aktualizującego wartość należności spółka powinna określić możliwość uznania kosztu za koszt uzyskania przychodu w przyszłości, gdyż do rozważenia pozostaje utworzenie aktywa na odroczony podatek dochodowy. Aktywa na odroczony podatek z tego tytułu należy utworzyć w przypadku, gdy istnieje duże prawdopodobieństwo odzyskania należności lub uznania odpisu aktualizującego za koszt podatkowy. Kiedy bieg przedawnienia ulega przerwaniu Artykuł 123 Kodeksu cywilnego określa, że bieg przedawnienia przerywa się: • przez każdą czynność przed sądem lub innym organem powołanym do rozpoznawania spraw lub egzekwowania roszczeń danego rodzaju albo przed sądem polubownym, przedsięwziętą bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia lub zabezpieczenia roszczenia, • przez uznanie roszczenia przez osobę, przeciwko której roszczenie przysługuje, oraz • przez wszczęcie mediacji. Przykład Spółka ma w swoich księgach zobowiązanie wobec kontrahenta w wysokości 500 zł. Zobowiązanie to w bieżącym roku uległo przedawnieniu. Ponadto w księgach spółki figuruje zagrożona należność na kwotę 800 zł. Na należność tę spółka utworzyła odpis aktualizujący. Niestety, spółka nie dopilnowała terminu, w związku z tym należność uległa przedawnieniu. Ewidencja księgowa 1. Spisanie przedawnionego zobowiązania: Wn „Rozrachunki z dostawcami” 500 Ma „Pozostałe przychody operacyjne” 500 2. Utworzenie odpisu aktualizującego należność: Wn „Pozostałe koszty operacyjne” 800 Ma „Odpis aktualizujący należności” 800 3. Spisanie należności w wyniku przedawnienia: Wn „Odpis aktualizujący należności” 800 Ma „Rozrachunki z odbiorcami” 800 Kliknij aby zobaczyć ilustrację. • art. 28, art. 35b ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości - z 2002 r. Nr 76, poz. 694; z 2008 r. Nr 171, poz. 1056 • art. 117-125 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny - Nr 16, poz. 93; z 2008 r. Nr 116, poz. 731 • art. 16 ust. 1 pkt 25, ust. 2 i 2a ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych - z 2000 r. Nr 54, poz. 654; z 2008 r. Nr 141, poz. 888 Elżbieta Kujawska biegły rewident
Przedawnienie długu to bardzo specyficzna instytucja, której celem jest uregulowanie realnych stosunków prawnych między wierzycielem a dłużnikiem, poprzez zwolnienie dłużnika z obowiązku spełnienia zobowiązań, których wierzyciel i tak sam nie dochodzi. Umożliwia to dłużnikom uchylanie się od płatności. Co więcej, dłużnicy mogą całkowicie uniknąć odpowiedzialności karnej za swoje zobowiązania finansowe. Kiedy zatem egzekwowanie wierzytelności staje się niemożliwe do zrealizowania? Zgodnie z definicją, zawartą w art. 117 § 2 Kodeksu Cywilnego, po upływie terminu przedawnienia ten, przeciwko komu przysługuje roszczenie, może uchylić się od jego zaspokojenia, chyba że zrzeka się korzystania z zarzutu przedawnienia, przy czym zrzeczenie się zarzutu przedawnienia przed upływem terminu jest nieważne. Przedawnienie długu w obrocie gospodarczym - terminyOgólny termin, po którym roszczenia ulegają przedawnieniu to okres 6 lat, liczonych od dnia, w którym powstał obowiązek uregulowania należności. Jednak, ze względu na różne rodzaje zobowiązań finansowych, okres przedawnienia niektórych należności został ustawowo skrócony do 3 lat lub nawet do jednego roku. Jednakże koniec terminu przedawnienia przypada na ostatni dzień roku kalendarzowego, chyba że termin przedawnienia jest krótszy niż dwa długu następujące po 3 latachTen termin przedawnienia roszczeń obowiązuje wobec wszelkich należności z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej oraz z tytułu płatności okresowej, a więc z tytułu kary umownej, przewidzianej w umowie miedzy kontrahentami, z tytułu niezapłaconej lub niezwróconej kaucji oraz z tytułu niezapłaconej, bądź niezwróconej zaliczki i przedpłaty. Ten sam okres przedawnienia roszczeń ustalony jest również dla należności z tytułu weksli, przy czym obowiązuje on jedynie wystawcę weksla własnego, gdyż dla indosenta ustawodawca określił zaledwie roczny termin długu następujące po 2 latachDwuletni okres przedawnienia roszczeń przewidziany jest dla przedsiębiorcy z tytułu powstałej sprzedaży, a więc z tytułu nieuregulowanej płatności za fakturę czy z tytułu odsetek za nieterminowe rozliczenie faktury. Podobnie jest w przypadku roszczeń z tytułu umowy o dzieło, tu również przedawnienie następuje w terminie 2 lat, licząc od dnia, w którym nastąpiło oddanie dzieła, lub w którym powinno oddanie działa nastąpić. Przedawnienie długu po rokuZaledwie dwanaście miesięcy wyznaczył ustawodawca osobie, chcącej dochodzić swoich roszczeń z tytułu umowy przewozu osób czy mienia oraz z tytułu zawarcia umowy przedwstępnej. Ten sam okres na przedawnienie długu ustanowiony jest dla roszczeń wynajmującego przeciwko najemcy o naprawienie uszkodzonych rzeczy, jak również dla roszczeń najemcy przeciwko wynajmującemu o zwrot nakładów za użytkowane przekroczeniu ustawowo przewidzianych terminów, egzekwowanie roszczeń staje się prawnie niemożliwe. Obecnie dłużnik musi podnieść zarzut przedawnienia i udowodnić, że roszczenie nie jest już na dłużników czekających na przedawnienie długuRoszczenie przedawnione wciąż istnieje, ale przekształca się w tzw. "roszczenie niezupełne", które cechuje się tym, że nie może być przymusowo egzekwowane. Nader często zdarza się jednak tak, iż dłużnicy nadużywają tego prawa, celowo przeciągając niemożność ściągnięcia wierzytelności, aż do okresu przedawnienia. Temu jednak można przeciwdziałać, przerywając lub zawieszając bieg długu a przerwanie biegu terminu Przerwanie biegu przedawniania możliwe jest na trzy sposoby, poprzez wniesienie sprawy do sądu lub zwrócenie się do komornika, poprzez wszczęcie mediacji z dłużnikiem, lub jeżeli dłużnik bezpośrednio lub pośrednio uzna swoje zobowiązania finansowe wobec wierzyciela (odpowie na monit lub zwróci się z prośba o rozłożenie długu na raty). Dzięki przerwaniu biegu można znacznie wydłużyć okres, po którym należności zostaną uznane za niemożliwe do ściągnięcia, gdyż dopiero po zakończeniu wszelkich procedur sądowych, związanych z wydaniem wyroku zobowiązującego dłużnika do uregulowania zobowiązań wobec wierzyciela, następuje ponowne odliczanie okresu przedawnienia. Przedawnienie długu za zawieszenie biegu terminuZawieszenie biegu przedawnienia istotnie różni się od czynności przerwania biegu przedawnienia. Może ono nastąpić tylko i wyłącznie wtedy, gdy wierzyciel nie jest w stanie przed sądem lub innym organem powołanym do rozpatrzenia sprawy, z przyczyn nie zależnych od niego, dochodzić swoich roszczeń. Do takich sytuacji zalicza się klęski żywiołowe, rozruchy społeczne i epidemie. Bieg przedawnienia zawiesza się wówczas tylko na czas trwania istotnych przeszkód, po czym wznawia jego dalszy dość powszechnie zdarza się, że wierzyciele nie znają swoich praw i nie orientują się w przepisach Kodeksu cywilnego, a co za tym idzie, nie umieją odzyskać swoi należności. Ten fakt wykorzystują dłużnicy, skutecznie unikając odpowiedzialności finansowej za swoje zobowiązania. Często też, ściągnięcie wierzytelności jest niemożliwe przez nieprecyzyjnie skonstruowane przepisy ustawy. Dlatego też, sprawdzenie wiarygodności partnera handlowego winno być podstawową czynnością jaką powinien wykonać przedsiębiorca przed podpisaniem umowy o współpracy. Szybkim i bardzo tanim sposobem sprawdzenia rzetelności kontrahenta, jest wysłanie zapytania do Biura Informacji Gospodarczej. Raporty dotyczące rzetelności płatniczej podmiotów gospodarczych udostępniają również prywatne firmy, specjalizujące się w zakresie zbierania wszelkich informacji o dłużnikach, nie tylko z własnej centralnej ewidencji dłużników, ale także z bankowych rejestrów, takich jak BIK czy BRZBP. Koszt takiej usługi waha się w granicach od kilkunastu do kilkudziesięciu złotych, a to w porównaniu do kosztów sądowych, adwokackich i windykacyjnych atrakcyjna metoda zabezpieczania finansów.
Wielu przedsiębiorców boryka się z problemem nierzetelnych kontrahentów, tzn. takich, którzy mimo zawartej umowy czy złożonego zamówienia nie uiszczają wynagrodzenia za otrzymane towary lub wykonaną usługę. Przyczyn braku płatności może być wiele. Wynika to czasami z faktu zaprzestania prowadzenia działalności gospodarczej przez kontrahenta, jego całkowitej niewypłacalności (z uwagi na dużą liczbę innych wierzycieli), niekiedy „całkowitego zniknięcia” kontrahenta i trudnością w namierzeniu (np. wyjazd za granicę). Dochodzenie takich wierzytelności może być często nieopłacalne lub w dużym stopniu utrudnione. Ustawodawca przewidział jednak możliwość zaliczenia nieściągniętej wierzytelności do kosztów uzyskania przychodów. Sprawdź, jak zastosować protokół o nieściągalności wierzytelności w celu rozliczenia zaległych należności. Do pobrania: Nieściągalna wierzytelność w kosztach podatkowych - sposoby zaliczenia Nieściągalną wierzytelność można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów na dwa sposoby. Albo w trybie art. 23 ust. 1 pkt 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa o PIT) – wierzytelności odpisane jako nieściągalne (udokumentowane), albo w trybie art. 23 ust. 1 pkt 21 ustawy o PIT – odpisy aktualizacyjne. Najlepszym (i najprostszym) sposobem jest zastosowanie pierwszego z ww. trybów, w którym stosowany jest protokół o nieściągalności wierzytelności. Protokół o nieściągalności wierzytelności - dokumenty warunkujące możliwość zaliczenia nieściągniętej należności do kosztów Zgodnie z treścią art. 23 ust. 1 pkt 20 ustawy o PIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wierzytelności odpisanych jako nieściągalne, z wyjątkiem wierzytelności lub ich części, które uprzednio na podstawie art. 14 zostały zarachowane jako przychody należne i których nieściągalność została udokumentowana w sposób określony w art. 23 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj.: 1) postanowieniem o nieściągalności, uznanym przez wierzyciela jako odpowiadające stanowi faktycznemu, wydanym przez właściwy organ postępowania egzekucyjnego, albo2) postanowieniem sądu o: oddaleniu wniosku o ogłoszenie upadłości, jeżeli majątek niewypłacalnego dłużnika nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania lub wystarcza jedynie na zaspokojenie tych kosztów, lub umorzeniu postępowania upadłościowego, jeżeli zachodzi okoliczność, o której mowa w lit. a, lub zakończeniu postępowania upadłościowego, albo 3) protokołem sporządzonym przez podatnika, stwierdzającym, że przewidywane koszty procesowe i egzekucyjne związane z dochodzeniem wierzytelności byłyby równe albo wyższe od jej kwoty. Najbardziej optymalnym, i de facto najtańszym, sposobem zaliczenia nieściągalnej wierzytelności do kosztów uzyskania przychodów jest sporządzany przez przedsiębiorcę-podatnika protokół o nieściągalności sformułowany w art. 23 ust. 2 ustawy o PIT ma charakter zamknięty. Co to znaczy? Że nie ma możliwości uznania udowodnienia nieściągalności wierzytelności w rozumieniu art. 23 ust. 1 pkt 20 tej ustawy za pomocą innych środków dowodowych niż wyżej wymienione. W świetle powyższych przepisów zaliczenie nieściągalnej wierzytelności w ciężar kosztów uzyskania przychodów możliwe jest tylko wtedy, gdy zostaną spełnione łącznie następujące warunki: wierzytelność była uprzednio zaliczona do przychodów należnych w prowadzonej działalności gospodarczej, wierzytelność nie jest przedawniona, w świetle postanowień Kodeksu cywilnego, nieściągalność wierzytelności została udokumentowana w sposób przewidziany w art. 23 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W cytowanych przepisach art. 23 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca dokonał ścisłego i wyczerpującego wyliczenia, jakimi środkami można dokumentować nieściągalność wierzytelności. Jest to wyliczenie kompletne, co oznacza, że jakikolwiek inny dokument niż wymieniony w tym przepisie nie może skutecznie udokumentować faktu nieściągalności wierzytelności. Aby wierzytelność mogła być uznana za nieściągalną, z ww. dokumentów udowadniających ich nieściągalność powinien wynikać fakt braku jakiegokolwiek majątku, z którego przedsiębiorca mógłby się ewentualnie zaspokoić, tzn. odzyskać przysługujące mu pieniądze w całości bądź też w części. Jednakże zaliczając nieściągalną wierzytelność do kosztów uzyskania przychodów, przedsiębiorca powinien pamiętać o art. 14 ust. 1 ustawy o PIT, który stanowi, że za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i świetle ww. przepisów należy przyjąć, że jeżeli w kwocie nieściągalnej wierzytelności zawarty jest podatek od towarów i usług, to do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć wyłącznie wierzytelność w kwocie netto (tj. kwocie pomniejszonej o ten podatek) w wysokości, w jakiej zaliczono ją do przychodów – Pismo Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 17 listopada 2017 roku, Oczywiście załączony protokół o nieściągalności wierzytelności stanowi jedynie wzór, który może być dowolnie modyfikowany, jednakże musi z niego wynikać, że przewidywane koszty dochodzenia roszczenia przekraczają (bądź też są zbliżone) wysokość wierzytelności, jaka przysługuje przedsiębiorcy od kontrahenta – dłużnika. Do ww. protokołu warto też dołączyć opinię radcy prawnego/adwokata w przedmiocie zaliczenia nieściągalnej wierzytelności do kosztów uzyskania przychodów, w której przedstawione zostaną ewentualne możliwości i tryby zaliczenia tej wierzytelności do kosztów oraz wskazane zostaną podstawy prawne jej zaliczenia.
Jeżeli w takiej sytuacji wierzyciel wniesie do sądu powództwo, w którym domagać się będzie spłaty długu, można powołać się na zarzut przedawnienia i sąd powinien oddalić pozew. Nie zrobi tego jednak sam z siebie. To dłużnik musi zgłosić zarzut przedawnienia. PRZECZYTAJ : Jak pozbyć się długu - tych wierzytelności nie musisz spłacać Jeśli spłacimy nasz dług, a potem okaże się, że nie musieliśmy tego robić, bo upłynął termin przedawnienia, nie możemy niestety żądać zwrotu pieniędzy. Musimy także pamiętać, że przedawnienie dotyczy tylko tzw. cywilnoprawnych roszczeń majątkowych, czyli długów wynikających z umów cywilnoprawnych o charakterze majątkowym - np. z umowy o dzieło, z umowy o pracę czy umowy pożyczki. Powołując się na zarzut przedawnienia, należy jednak uważać. SPRAWDŹ: Kiedy przedawnieją się długi Kodeks cywilny przewiduje sytuacje, w których bieg przedawnienia może zostać przerwany. Jeżeli np. poprosimy bank o umorzenie odsetek czy rozłożenie naszych zaległości na niższe raty, tym samym przyznamy się, że mamy wobec banku dług i od tego momentu bieg przedawnienia rozpoczyna się na nowo. Takie pismo może być bowiem potraktowane jako uznanie długu. Bieg przedawnienia przerywa się także, gdy wierzyciel wniesie sprawę do sądu, wezwie do ugody, rozpocznie mediację. Jeśli jednak wierzyciel ogranicza się tylko do wysyłania pism z żądaniem spłaty długu, nie powoduje to przerwania biegu przedawnienia. Przykładowe pismo w sprawie przedawnienia długu Jan Kowalski Sąd Rejonowy 02-638 Szczecin w Szczecinie ul. Jaworska 8 m. 2 ul. …............................... Wydział Cywilny Zgłaszam zarzut przedawnienia w stosunku do roszczeń Miejskiego Przedsiębiorstwa Komunikacyjnego w Szczecinie w związku z nałożoną na mnie karą za jazdę bez biletu autobusem linii 211 w dniu 1 lutego 2008 roku*. ........................ Podpis * mandaty za jazdę bez biletu przedawniają się po dwóch latach
Prosząca o zachowanie anonimowości Czytelniczka serwisu opowiedziała nam o wezwaniu, jakie kilka dni temu dostała z urzędu gminy. Z pisma wynika, że ma zaległości w opłatach za użytkowanie wieczyste za lata 2013-18. Urzędnicy domagają się zapłaty brakujących kwot wraz z odsetkami w ciągu 14 dni od otrzymania pisma. Grożą przy okazji komornikiem i sądem. Zapomnieli jednak, jak się wydaje, o przedawnieniu i przepisach kodeksu cywilnego. Użytkowanie wieczyste nie jest podatkiem i nie mają tu zastosowania regulacje ordynacji podatkowej, ani pięcioletnie przedawnienie. Prawo cywilne mówi natomiast, że zaległości z tytułu użytkowania wieczystego przedawniają się po trzech latach. Jeszcze jedna różnica polega na tym, że przedawnionych podatków urzędnicy nie mogą się domagać. Przy roszczeniach z prawa cywilnego dłużnik może je spłacić, nawet jeśli są przedawnione, ma jednak prawo powołania się na przedawnienie i zaległych roszczeń po prostu nie uznać – piszemy o tym także w Legal Alert. WZORY DOKUMENTÓW W LEX: Umowa o oddanie w użytkowanie wieczyste gruntu przez gminę - WZÓR > Uchwała w sprawie oddania w użytkowanie wieczyste gruntów stanowiących własność gminy - WZÓR > Sprzedaż prawa użytkowania wieczystego gruntu zabudowanego (bezwarunkowa) - WZÓR > Wniosek o wszczęcie egzekucji z użytkowania wieczystego gruntu - WZÓR > Podwyższenie stawki procentowej opłat za użytkowanie wieczyste - WZÓR > Przedawnienie w prawie cywilnym Zgodnie z art. 117 kodeksu cywilnego, roszczenia majątkowe ulegają przedawnieniu. Po upływie terminu przedawnienia ten, przeciwko komu przysługuje roszczenie, może uchylić się od jego zaspokojenia, chyba że zrzeka się korzystania z zarzutu przedawnienia. W myśl z kolei art. 118 kodeksu cywilnego, termin przedawnienia, co do zasady, wynosi sześć lat, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej - trzy lata. Problem w tym, że opłaty z tytułu użytkowania wieczystego należą do świadczeń okresowych. Potwierdzają to również sądy ( w Sąd Okręgowy w Gliwicach w wyroku z 25 listopada 2014 r., sygn. akt XII C 171/14 i Sądu Okręgowego w Płocku z 5 lutego 2020 r., sygn. akt I C 883/19). Oznacza to zatem, że przedawniają się po upływie trzech lat. Roszczenie gminy wobec naszej Czytelniczki, które dotyczy opłat za lata 2013-2018, jest więc w chwili obecnej przedawnione. Czytaj też: Przedawnienie roszczeń - komentarz praktyczny >>> Sprawdź też: Postępowanie w sprawie z powództwa obejmującego roszczenie przedawnione (art. 117 par. 2 >>> Domaganie się przedawnionych roszczeń – urzędy wykorzystują swoją pozycję - Żądanie przez gminę spełnienia zobowiązania, które uległo już przedawnieniu, budzi zastrzeżenia o charakterze aksjologicznym. Co prawda, w stosunkach cywilnoprawnych takie działanie jest dopuszczalne (z wyjątkiem roszczeń przedsiębiorcy przeciwko konsumentowi), jednak w tej sytuacji wierzyciela reprezentuje organ władzy publicznej (wójt, burmistrz, prezydent miasta). Czy taki organ może działać wykorzystując brak wiedzy obywatela, nawet jeśli jest to w interesie gminy? Skoro w postępowaniu administracyjnym czy podatkowym przyjęto zasadę zaufania do władzy publicznej, to można powiedzieć, że na gruncie stosunków cywilnoprawnych zasada ta nie obowiązuje i jednostka samorządu terytorialnego może działać jak normalny uczestnik obrotu, nawet jeśli po drugiej stronie jest obywatel? – komentuje dr Grzegorz Keler, adwokat w kancelarii SPCG. Czytaj też: Własność nieruchomości budynkowych po wygaśnięciu użytkowania wieczystego >>> Czytaj też: Osoba użytkownika wieczystego. Prawa i obowiązki użytkownika wieczystego >>> Jak z kolei podkreśla Konrad Dyda, właściciel Centrum Usług Prawnych i Biznesowych, ekspert w Legal Alert, opłaty z tytułu użytkowania wieczystego są wręcz klasycznym przykładem świadczeń okresowych. Uiszcza się je za dany rok i nie są ustalone „z góry”, nie stanowią płatności na raty określonego świadczenia. W końcu może się zdarzyć, że wysokość opłaty za użytkowanie wieczyste ulegnie zmianie. W obecnym stanie prawnym – i to już od wielu lat, bo od 1985 roku – nie istnieje możliwość jednorazowego uiszczenia całości opłaty za użytkowanie wieczyste, co tylko potwierdza tezę o okresowym charakterze tych świadczeń. Tym samym po upływie więc trzyletniego okresu podlegają one przedawnieniu, co oznacza, że gminy tracą możliwość przymusowej egzekucji zaległych opłat. Choć oczywiście użytkownik wieczysty może je dobrowolnie uiścić. Czytaj też: Dodatkowa opłata roczna - podmiot zobowiązany, przesłanka niedotrzymania terminu zagospodarowania gruntu >>> Mirosław Wincenciak Sprawdź POLECAMY - Trudno ustalić, jakie motywy przyświecają urzędnikom podejmującym działania na rzecz wyegzekwowania przedawnionych opłat. Być może jest to zwykłe przeoczenie lub błędne przekonanie, co do daty upływu terminu przedawnienia. Niewykluczone jest także poszukiwanie środków do budżetów samorządowych, które zostały mocno nadszarpnięte nie tylko przez inflacje, ale również przez niekorzystne zmiany przepisów. Jedno jest pewne: użytkownicy wieczyści mogą i powinni dochodzić swoich praw – zwraca uwagę Konrad Dyda. Sprawdź też: Podniesienie zarzutu przedawnienia stwierdzonego tytułem wykonawczym po uprzednim wyegzekwowaniu przedawnionego roszczenia a możliwość domagania się zwrotu świadczenia na podstawie przepisów o nienależnym świadczeniu. Glosa do postanowienia SN z dnia 18 stycznia 2019 r., III CZP 63/18 >>> Wyrok sądu w sprawie roszczeń pewnym wyjątkiem od reguły Pewnym wyjątkiem od zasady trzyletniego okresu przedawnienia może być wyrok sądowy wydany w sprawie roszczeń z tytułu opłat za użytkowanie wieczyste. Z art. 125 par. 1 kodeksu cywilnego wynika bowiem, że roszczenie stwierdzone prawomocnym orzeczeniem sądu (…) przedawnia się z upływem sześciu lat. Jeżeli jednak stwierdzone w ten sposób roszczenie obejmuje świadczenia okresowe, roszczenie o świadczenie okresowe należne w przyszłości przedawnia się z upływem trzech lat. Taki wyrok mógłby więc, przynajmniej w teorii, wydłużyć do sześciu lat termin przedawnienia roszczeń, ale tylko w odniesieniu do okresów przeszłych. Opłaty za okresy po wydaniu wyroku i tak przedawniłyby się po trzech latach. Czytaj też: Rozwiązanie umowy użytkowania wieczystego przed terminem >>> Czytaj też: Wieczyste użytkowanie gruntów w księgach rachunkowych >>> - Gdy w międzyczasie doszło pomiędzy użytkownikiem wieczystym a gminą do procesu sądowego, w wyniku którego zapadło orzeczenie stwierdzające dane roszczenie – w tym np. wysokość należnej opłaty za użytkowanie wieczyste, wówczas także do roszczeń okresowych stosuje się sześcioletni termin przedawnienia. Wyjątkiem są tu tylko te świadczenia, które przypadną za okres przyszły, nieobjęty orzeczeniem sądu. Te przedawnią się w standardowym dla świadczeń okresowych, trzyletnim terminie – zauważa Konrad Dyda. Powinni więc o tym pamiętać zwłaszcza ci użytkownicy wieczyści, którzy kiedykolwiek toczyli spór sądowy właścicielem użytkowanej wieczyście nieruchomości. Dr Grzegorz Keler zaznacza jednak, że sądy przyjmują, że termin przedawnienia liczy się od uprawomocnienia wyroku w przedmiocie opłaty, czasami stwierdzając przy tym, że także w takim przypadku wynosi on trzy lata. Można więc próbować podnosić zarzut przedawnienia również wobec okresów objętych takim wyrokiem. Gdyby sąd przychylił się do takiej interpretacji, roszczenie gminy wobec użytkownika wieczystego dotyczące opłat za lata 2013-18, nawet gdyby dajmy na to w 2015 czy 2016 roku wydane zostało orzeczenie, w obecnej chwili byłoby całkowicie niezasadne. Wszystkie roszczenia byłyby bowiem przedawnione. Zobacz również:W przyszłym roku firmy też uwłaszczą się na gruntach >>Przekształcenie użytkowania wieczystego z mocy prawa, ale konieczne jest zaświadczenie >> ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Linki w tekście artykułu mogą odsyłać bezpośrednio do odpowiednich dokumentów w programie LEX. Aby móc przeglądać te dokumenty, konieczne jest zalogowanie się do programu. Dostęp do treści dokumentów w programie LEX jest zależny od posiadanych licencji.
wniosek o spisanie należności przedawnionych
